Στις 17 Νοέμβρη, ημέρα μνήμης της εξέγερσης του πολυτεχνείου το ’73, αποφασίσαμε στο ρέθυμνο -όπως και σε άλλες πόλεις- να κατέβουμε στον δρόμο. Συγκεντρωθήκαμε για να υπερασπιστούμε τόσο την ιστορία μας όσο και για να αντισταθούμε στη διαχείριση της υγειονομικής-οικονομικής-περιβαλλοντικής κρίσης: μια επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά εναντίον μας. Πήραμε αυτή την απόφαση, σπάζοντας έμπρακτα την κρατική καταστολή, όπου μέσω του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας είχε εκδοθεί τετραήμερη απαγόρευση κυκλοφορίας και συνάθροισης άνω των 3 ατόμων σε όλη τη χώρα.
Η απαγόρευση κάθε συγκέντρωσης, με πρόσχημα την πανδημία, δεν στόχευε μόνο στην πλήρη ιδεολογική και πολιτική απαξίωση της ημέρας αυτής ‒ κάτι που η κυριαρχία προσπαθεί δεκαετίες τώρα. Στην κρατική διαχείριση του covid-19 διακυβεύονται πολλά περισσότερα πράγματα από την υγεία μας. Η πραγματικότητα δείχνει ότι τα μέτρα που έχει πάρει το κράτος δεν προστατεύουν αλλά συρρικνώνουν τις ζωές μας. Η υγεία χρησιμοποιείται ως πρόφαση για μεγαλύτερη κρατική καταστολή και τρομοκρατία, προκειμένου κράτος και αφεντικά να επελαύνουν ανενόχλητα, να σαρώνουν κοινωνικά κεκτημένα εφαρμόζοντας αυταρχικές πολιτικές πάνω στο κοινωνικό σώμα. Θέλουν να νομιμοποιήσουν την παρουσία και τον έλεγχο της αστυνομίας σε ολοένα και περισσότερους τομείς της κοινωνικής ζωής, να απονεκρώσουν τον κοινωνικό χώρο, να εντατικοποιήσουν και να φθηνύνουν την εργασία. Με τους περιορισμούς στην κυκλοφορία και τις απαγορεύσεις προσπαθούν να παγώσουν την κοινωνική και ταξική πάλη από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Θέλουν να βγαίνουμε από τα σπίτια μας μόνο για να συνεχιστεί απρόσκοπτη η κυκλοφορία του κεφαλαίου: δουλειά και κατανάλωση.
Εκείνη τη μέρα οι μπάτσοι είχαν στρατοπεδεύει σε όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης, αποκλείοντας την πρόσβαση στο δημαρχείο ρεθύμνου όπου είχαμε κάνει το αρχικό κάλεσμα για συγκέντρωση. Κόντρα όμως στα σχέδια τους, έχοντας προβλέψει εναλλακτικό σημείο, όπου γύρω στα 100 άτομα, από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, οργανώσεις της αριστεράς και συλλόγους φοιτητ(ρι)ών και εκπαιδευτικών, συγκεντρωθήκαμε και ξεκινήσαμε πορεία στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Μόλις έγινε αντιληπτή η παρουσία μας, ισχυρή αστυνομική δύναμη (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφαλίτες) έκανε κυκλωτική κίνηση και εγκλώβισε μέρος του κόσμου: έριξε κρότου λάμψης και δακρυγόνα, επιτέθηκε με μανία στον εγκλωβισμένο κόσμο προκαλώντας σε αρκετούς σημαντικά τραύματα σε όλο το σώμα. Οδήγησαν 53 αγωνιστές-τριες στο υπόγειο γκαράζ του αστυνομικού τμήματος όπου μας κράτησαν για ώρες, έγιναν δύο συλλήψεις και επέβαλαν πρόστιμο σε όλες μας. Μάλιστα, ο τρόπος που μας στοίβαξαν τόσο στα βανάκια όσο και στο γκαράζ της αστυνομίας μάς κάνει ξεκάθαρο ότι το τελευταίο για το οποίο στοχεύει η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι η υγεία μας. Αυτό το πρόστιμο είναι δυσβάσταχτο και επηρεάζει άμεσα την υλική μας επιβίωση καθώς οι περισσότεροι είναι είτε άνεργοι είτε σε αναστολή εργασίας είτε με μισθό που το ξεπερνά στο ελάχιστο ‒ μια ποινή ταξικά προσδιορισμένη. Συνολικά μας αναγκάζουν να πληρώσουμε 15.900 ευρώ, ένα ποσό πολύ μεγάλο ώστε να μπορέσει να καλυφθεί από εμάς είτε από την αλληλεγγύη στο πλαίσιο της πόλης.
Σε αυτό το fund, θα θέλαμε να συγκεντρώσουμε το ποσό για τους συντρόφους που τους είναι απαραίτητο να πληρώσουν το πρόστιμο, αλλά και για κάποιες συντρόφισσες που θα προχωρήσουν σε δικαστική προσφυγή. Ζητάμε την οικονομική στήριξη -γνωρίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι και όλες- πιστεύοντας ότι η αλληλεγγύη αποτελεί το κοινωνικό ανάχωμα προκειμένου να συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στο κεφάλαιο, την κρατική βαρβαρότητα και την υποτίμηση των ζωών μας.
Συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα άτομα της ημέρας του πολυτεχνείου,
ρέθυμνο, ιανουάριος 2021 Για οποιαδήποτε πληροφορία: [email protected]On the 17th of November, a day of commemoration of the Athens Polytechnic uprising in 1973, we decided to march the streets of rethymno, as was also decided in other cities of Greece, to defend our history as well as to stand against the management/handling of the health-economic-environmental crisis and against the attack of the state and the bosses towards us. Our decision was an act against the state repression, on behalf of which the chief of the Greek police had issued a four-day curfew and banned gatherings for over 3 people at the whole country.
The banning of every gathering with the excuse of the pandemic, was not only a way of total ideological and political devaluation of the day of 17th of November, a purpose that those in power had been trying to achieve for decades. Taking into account the way the state has been handling covid-19, it seems that a lot more is at stake than just our health. Reality indicates that the measures taken by the state do not protect but shrink our lives. Health is being used as an excuse for greater repression and terrorism by the state, whose aim, as well as that of the bosses, is to uninterruptedly attack us, to deprive us of social acquisitions and to impose authoritarian policies on the social body. They want to socially legalize the police’s presence and control on ever more aspects of social life, to devitalize the social space, to intensify and devaluate labor. By imposing restrictions on circulation they intent to paralyze social and class struggle. They want us to go out only as long as we contribute to the unhindered flow of the capital: work, consumption and spectacle.
That day, cops were lined up all over the central points of the town and had blocked the access to rethymno’s municipality building, where we had firstly announced the gathering. Against their plans, we had also designtaed an alternative meeting point, where around 100 people (anti-authoritarian, groups of the political left, and students’ and teachers’ associations), gathered and marched through a central town street. When they noticed our presence, a severe police force including various cop groups, enclosed the majority of the people, using tear gas and flashbang grenades, attacked us furiously leaving many people significantly injured. They led 53 protestors at the police station garage, where they kept us for hours, arresting two of us, and gave fines to each one of us. The way they treated us, crammed us into their vans and then at the garage, makes it clear that the last thing they want to do when imposing the curfew is to protect our health. This fine is unbearable and affects directly our survival, since most of us are either unemployed or on suspension, or employed with a wage that can barely exceed the fine’s payment- a punishment that is class oriented. They force us to pay the total amount of 15.900 euros, such an enormous amount that would be impossible for us to gather on a local level.
With this fund, we would like to gather the following amount, for the comrades who need to pay the fine, and also for some comrades who would like to pursuit a law suit over the matter.
We are asking for financial support –while acknowledging the hard times that we all face – believing that solidarity is the social fort, in order to continue the struggle against the capital, state’s brutality and the devaluation of our lives.
Solidarity assembly for the persecuted people of Polytechneio’s day, rethymno, January 2021 For any information: [email protected]Le 17 novembre, jour de la commémoration du soulèvement de l'École polytechnique en 1973 contre la dictature des colonels , nous avons décidé à Réthymnon, comme dans d'autres villes en Grèce, de descendre dans les rues. Nous nous sommes mobilisé-e-s pour défendre à la fois notre histoire et pour résister à la gestion de la crise sanitaire-économique-environnementale: une attaque lancée par l'État et les patrons contre nous. Nous avons pris cette décision, brisant la répression étatique dans la pratique, où, par l'intermédiaire du chef de la police grecque, une interdiction de circulation de quatre jours et de rassemblement de plus de trois personnes dans tout le pays avait été émise.
L'interdiction de tout rassemblement, sous le prétexte d'une pandémie, ne visait pas seulement le discrédit idéologique et politique complet de cette journée - ce que le gouvernement tente de faire depuis des décennies. Dans la gestion étatique du covid-19, il y a bien plus de choses en jeu que notre santé. La réalité est que les mesures prises par l'État ne protègent pas mais réduisent nos vies. La santé est utilisée comme prétexte pour une répression étatique et un terrorisme d’ État accru, pour que l' État et ses patrons agissent sans entrave, pour balayer les acquis sociaux en mettant en œuvre des politiques autoritaires sur le corps social. Ils veulent légitimer la présence et le contrôle de la police dans de plus en plus de domaines de la vie sociale, dévitaliser l'espace social, intensifier et déprécier le travail. Avec les restrictions et les interdictions de circulation, ils essaient de geler la lutte sociale des exploité-e-s et des opprimé-e-s. Ils veulent que nous sortions de nos maisons juste pour maintenir le flux de capitaux sans heurts: travail et consommation.
Ce jour-là, les flics étaient campé sur les grands axes de la ville, bloquant l'accès à la mairie de Réthymnon où nous avions lancé l’appel à un rassemblement. Cependant, contre leurs plans nous avions prévu un lieu de rencontre alternatif, où une centaine de personnes issues du milieu anti-autoritaire, des organisations de gauche et des associations d'étudiant-e-s et d'enseignant-e-s, se sont rassemblé-e-s pour commencer une marche dans la rue principale de la ville. Dès que notre présence a été remarquée, une imposante présence policière (CRS, Équipe de prévention et de répression du crime, service de sécurité équivalent des RG Renseignements Généraux ou de la BAC) a encerclé et nassé une partie des manifestant-e-s: elle a lancé des grenades assourdissantes et des gaz lacrymogènes, puis elle a attaqué avec hargne les manifestant-e-s nassé-e-s, causant à un certain nombre d’eux des blessures importantes sur tout le corps. Ensuite ils ont emmené 53 manifestant-e-s dans le garage souterrain du poste de police où ils nous ont détenu-e-s pendant des heures et ils ont mis 2 personnes en garde à vue. Nous avons tous eu une amende de 300€ chacun. En fait, la façon dont ils nous ont entassé-e-s à la fois dans les fourgons et dans le garage de la police nous montre clairement que la dernière chose que vise l'interdiction de la circulation est notre santé. Cette amende est très lourde et affecte directement notre survie matérielle car la plupart des personnes sont soit au chômage, soit au chômage technique ou avec un salaire à peine plus de 300€ - une amende insoutenable pour des personnes aux revenus modestes . Au total, ils nous obligent à payer 15 900 euros, un montant trop important pour être couvert par nous ou par la solidarité au sein de la ville.
Avec cette caisse de solidarité, nous aimerions récolter le montant ci-dessous pour les camarades qui doivent payer l'amende, mais aussi pour certain-e-s camarades qui iront en justice. Nous demandons un soutien financier – bien que sachant les difficultés économiques auxquelles nous sommes tou-te-s confronté-e-s – car nous croyons que la solidarité est le rempart social pour continuer la lutte contre le capital, la barbarie étatique et la dévalorisation de nos vies.
Assemblée de solidarité avec les personnes persécutées du jour de l'école polytechnique.
Réthymnon, janvier 2020 Pour toute information: [email protected]En Grecia, el 17 de noviembre se celebra la memoria de la insurrección universitaria de 1973 en contra la Dictadura de los Coroneles. Se celebra con marchas en todas las ciudades del país. El pasado 17 de noviembre, en Rethymnon, Creta, Grecia, decidimos salir a las calles, como también sucedió en otras ciudades. Nos concentramos para defender nuestra historia y resistir al manejo estatal de la crisis sanitaria-económica-medioambiental. Tomamos esta decisión, rompiendo de hecho la represión estatal, que, a través del jefe de la policía había dictado la prohibición por cuatro días de circulación y concentración de más de tres personas.
La prohibición de toda concentración, con el pretexto de la pandemia, por un lado, tiene como objetivo el desprecio ideológico y político absoluto de este día -algo que la dominación ha tratado de hacer las últimas décadas. Por otro lado, en el manejo estatal del covid-19 se juega mucho más que nuestra salud. La realidad demuestra que las medidas tomadas por el estado no protegen sino reducen nuestras vidas. La salud se utiliza como pretexto para mayor represión y terrorismo estatal, para que el estado y los patrones ataquen sin problemas, que aniquilen conquistas sociales imponiendo políticas autoritarias sobre la población. Quieren legitimar la presencia y el control de la policía en sectores de la vida social cada vez más amplios, mortificar el espacio social, intensificar y abaratar el trabajo. Con las restricciones de circulación y las prohibiciones tratan de congelar la lucha social y de clase de los explotados y los reprimidos. Quieren que salgamos de nuestras casas solamente para trabajar y consumir, para que siga intacta la circulación del capital.
En Rethymnon, el pasado 17 de noviembre los policías habían acampanado en todos los puntos centrales de la ciudad, bloqueando el acceso al ayuntamiento donde estaba el punto de concentración para la marcha. Contra sus planes, habíamos previsto un punto de concentración alternativo donde nos juntamos alrededor de 100 personas del espacio político antiautoritario, de organizaciones izquierdistas y de uniones estudiantes universitarios y maestros, y empezamos a marchar por la calle central de la ciudad. Cuando se dieron cuenta de nuestra presencia, un gran cuerpo de policías antimotines y civiles hizo un círculo y bloqueó una parte de las manifestantes, tiró gases lacrimógenos y atacó con furia a la gente bloqueada hiriendo a muchas personas. Dirigieron a 53 luchadores y luchadoras al garaje de la comisaria donde permanecimos por varias horas, detuvieron a dos personas y impusieron multas a todas las 53. Además, la manera que nos estibaron en las camionetas y en el garaje hace claro que el último de los objetivos de la prohibición de circulación es nuestra salud. Las multas son inaguantables y afectan directamente nuestra sobrevivencia material, ya que la mayoría somos desempleadas, en paro temporal de trabajo por el covid-19, o con sueldos un poco más altos de las multas que nos piden. El castigo es profundamente clasista. En total nos obligan a pagar 15.900 euros, una cantidad de dinero muy alta para que se cubra entre nosotras, o con la cooperación solidaria en el marco de la ciudad.
En este financiamiento querríamos juntar dinero para los compañeros y compañeras que están absolutamente obligados a pagar la multa, y también para los gastos de apelación que quieren hacer algunas de nosotras. Pedimos el apoyo económico tomando en cuenta las dificultades que enfrentamos todas y todos, pero creyendo que la solidaridad consiste una garantía social para que se pueda seguir la lucha en contra del capital, la barbaridad estatal y el desprecio de nuestras vidas.
Asamblea de solidaridad con las personas perseguidas de 17 de noviembre 2020 Rethymnon, Creta, Grecia, enero 2021Am 17. November, dem Gedenktag des 1973 blutig niedergeschlagenen Aufstandes an der Technischen Universität (Polytechneio) in Athen, beschlossen wir in Rethymno - wie auch in zahlreichen anderen Städten Griechenlands - auf die Straße zu gehen, um sowohl unsere Geschichte zu verteidigen, als uns auch der Vorgehensweise in der Gesundheits-, Wirtschafts-, und Umweltkrise sowie der Offensive des Staates und der Chefs gegen uns zu widersetzen. Unsere Entscheidung war ein Akt gegen die staatliche Repression, die ein viertägiges Versammlungsverbot von mehr als drei Personen und eine Einschränkung der Bewegungsfreiheit beinhaltete, angeordnet vom griechischen Minister für Bürgerschutz.
Das unter dem Vorwand der Covid-19-Pandemie angeordnete Versammlungsverbot zielte nicht nur auf eine ideologische und politische Diskreditierung des Gedenktages ab - etwas, das die Herrschenden seit Jahrzehnten zu erreichen versuchen. Im staatlichen Krisenmanagement zur Eindämmung der Covid-19-Pandemie wird deutlich, dass mehr auf dem Spiel steht als unsere Gesundheit. Die Realität zeigt auf, dass die vom Staat ergriffenen Maßnahmen unser Leben nicht schützen, sondern einschränken. Die Gesundheit dient als Vorwand für wachsende staatliche Repression und Terror, so dass Staat und Chefs ungehindert agieren, soziale Errungenschaften abbauen und der Gesellschaft autoritäre politische Maßnahmen aufoktroyieren können. Sie streben die Legitimation polizeilicher Präsenz und Kontrolle in immer mehr gesellschaftlichen Bereichen an, die Abschaffung sozialer Freiräume sowie eine Intensivierung von Erwerbsarbeit bei gleichzeitig sinkenden Löhnen. Die Einschränkung der Bewegungsfreiheit und andere Verbote, wie das Demonstrationsverbot, stellen Versuche dar, den Klassenkampf der Ausgebeuteten und Unterdrückten zu unterbinden. Wir sollen unsere Wohnungen nur noch verlassen, damit der Kapitalfluss reibungslos weiterläuft: Arbeit und Konsum.
An diesem Tag patrouillierte die Polizei an allen zentralen Plätzen der Stadt und blockierte den Zugang zum Rathaus von Rethymno, an dem wir ursprünglich zur Kundgebung aufgerufen hatten. Entgegen ihrer Pläne, legten wir einen alternativen Treffpunkt fest, an dem sich etwa 100 Personen aus dem antiautoritären Raum, linker Organisationen sowie StudentInnen- und Lehrerverbände versammelten und einen Protestmarsch starteten. Nachdem unsere Präsenz wahrgenommen wurde, tauchte ein starkes Polizeiaufgebot auf, bestehend aus unterschiedlichen Einheiten, kesselte den Großteil der DemonstrantInnen ein, griff sie, unter dem Einsatz von Tränengas und Blendgranaten, brutal an und verletzte einige schwer. 53 AktivistInnen wurden in Einsatzwägen auf das städtische Polizeirevier gebracht, stundenlang in der Garage festgehalten, es kam zu zwei Festnahmen, und jede/r Einzelne/r erhielt eine Geldbuße über 300 Euro.
Die Tatsache, dass wir in den Einsatzwägen wie auch in der Garage zusammengepfercht wurden, macht deutlich, dass das Letzte, was mit der Einschränkung der Bewegungsfreiheit beabsichtigt wird, der Schutz unserer Gesundheit ist.
Die Geldbuße ist für uns nicht tragbar und wirkt sich unmittelbar auf unsere Existenzsicherung aus, sei es, weil viele von uns erwerbslos oder aufgrund der Pandemie von der Arbeit freigestellt sind, sei es, weil das Gehalt der Erwerbstätigen das Bußgeld nur um ein Minimum überschreitet. Folglich muss das Bußgeld als eine schichtspezifische Bestrafung betrachtet werden. Wir sind gezwungen, einen Gesamtbetrag von über 15.900 Euro zu zahlen; das ist ein dermaßen hoher Betrag, bei dem es uns nicht möglich ist, ihn aus eigener Kraft oder unter Mithilfe der solidarischen Organisationen und Gruppierungen dieser Stadt aufzubringen.
In diesem Fund möchten wir für die GenossInnen sammeln, die die Zahlung des Bußgeldes weder aufschieben, noch aussitzen können, ebenso für jene GenossInnen, die Berufung gegen die Ablehnung ihres Widerspruches beim Verwaltungsgericht eingelegt haben.
Wir bitten um finanzielle Unterstützung -wohlwissend um die Schwierigkeiten, mit denen jede/r derzeit konfrontiert ist- und glauben daran, dass Solidarität das soziale Bollwerk darstellt, um den Kampf gegen das Kapital, die staatliche Gewalt und die Entwertung unserer Leben fortsetzen.
Versammlung der Solidarität mit den Verfolgten am des Polytechneio, Rethymno, Januar 2021 Für weitere Informationen: [email protected]130% of €4000
€ 5228 reached in total
-1349 days left